روکش دندان متصل به هم در اهواز یکی از روش‌های پرکاربرد در دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی است که به منظور حفظ سلامت، عملکرد و زیبایی دندان‌ها استفاده می‌شود. در برخی موارد، به‌ویژه زمانی که چند دندان نیاز به بازسازی همزمان دارند، از روکش‌های متصل به هم (پل‌های دندانی) استفاده می‌شود. این نوع روکش‌ها به یکدیگر متصل شده و به‌عنوان یک واحد یکپارچه روی دندان‌های پایه یا ایمپلنت‌ها قرار می‌گیرند.
روکش‌های متصل به هم می‌توانند جایگزین مناسبی برای دندان‌های از دست‌رفته باشند، به افزایش استحکام ساختاری دندان‌ها کمک کنند و از حرکت دندان‌های مجاور جلوگیری نمایند. این روش به‌ویژه در مواردی که بیمار دارای دندان‌های ضعیف یا دارای درمان ریشه باشد، کاربرد دارد. با استفاده از این تکنیک، علاوه بر بهبود عملکرد جویدن و گفتار، ظاهر دندان‌ها نیز زیباتر و طبیعی‌تر به نظر می‌رسد.
بیشتر بخوانید : مراقبت های بعد از روکش زیبایی دندان
مراحل انجام روکش دندان متصل به هم در اهواز
در ابتدا، دندانپزشک زیبایی وضعیت دندان‌های پایه و لثه‌ها را بررسی می‌کند. در صورت وجود پوسیدگی یا بیماری لثه، ابتدا باید این مشکلات درمان شوند.
دندان‌های مجاور ناحیه بی‌دندان تراشیده می‌شوند تا فضای لازم برای قرارگیری روکش‌ها فراهم شود. این تراشیدن به منظور ایجاد سطح مناسب برای اتصال پل دندانی است.
پس از آماده‌سازی دندان‌های پایه، از آنها قالب‌گیری می‌شود تا مدل دقیقی برای ساخت پل دندانی تهیه شود.
قالب به لابراتوار دندان‌سازی ارسال می‌شود تا پل دندانی متناسب با ساختار دهان و رنگ دندان‌های بیمار ساخته شود.
تا زمان آماده‌شدن پل دندانی دائمی، ممکن است دندانپزشک از یک پل موقت استفاده کند تا دندان‌های تراشیده‌شده محافظت شوند.
پس از آماده‌شدن پل دندانی، دندانپزشک آن را روی دندان‌های پایه قرار داده و تنظیمات لازم را انجام می‌دهد تا از تناسب و راحتی آن اطمینان حاصل شود.
مزیت های روکش دندان متصل به هم چیست؟
روکش‌های دندان متصل به هم چندین مزیت دارند، از جمله:
تقویت استحکام و پایداری، اتصال چندین روکش به هم می‌تواند استحکام بیشتری نسبت به روکش‌های تکی ایجاد کند، به‌ویژه در مواردی که دندان‌های پایه ضعیف هستند.
جلوگیری از حرکت دندان‌ها، این نوع روکش‌ها می‌توانند از حرکت دندان‌های مجاور به فضای خالی جلوگیری کرده و نظم دندان‌ها را حفظ کنند.
افزایش طول عمر روکش‌ها، اتصال روکش‌ها به یکدیگر می‌تواند فشارهای جویدن را به‌طور مساوی تقسیم کند و احتمال شکست یا ترک‌خوردگی را کاهش دهد.
بهبود عملکرد جویدن، به دلیل اتصال مستحکم، این نوع روکش‌ها در توزیع نیروهای جویدن بهتر عمل کرده و عملکرد بهتری ارائه می‌دهند.
زیبایی بیشتر و هماهنگی بهتر، طراحی یکپارچه باعث می‌شود که ظاهر دندان‌ها طبیعی‌تر و هماهنگ‌تر باشد، به‌ویژه در دندان‌های جلویی.
محافظت از دندان‌های ضعیف‌تر، اگر دندان‌های پایه ضعیف باشند، روکش متصل می‌تواند به توزیع فشار کمک کرده و از آسیب بیشتر جلوگیری کند.
با این حال، معایبی نیز مانند دشواری در تمیز کردن نواحی بین دندان‌ها و نیاز به تراش بیشتر دندان‌های سالم برای ایجاد پایه مناسب وجود دارد.
بیشتر بخوانید : روش جدید درمان ریشه دندان
تفاوت بین روکش جداگانه دندان و پل دندانی در چیست؟
روکش دندان و پل دندانی هر دو برای ترمیم و جایگزینی دندان‌های آسیب‌دیده یا ازدست‌رفته استفاده می‌شوند، اما تفاوت‌های مهمی با یکدیگر دارند:
روکش دندان یک پوشش محافظ است که روی یک دندان آسیب‌دیده یا ضعیف‌شده قرار می‌گیرد.
هدف آن تقویت ساختار دندان، بهبود ظاهر و محافظت از آن در برابر آسیب بیشتر است.
معمولاً روی دندانی که دچار شکستگی، پوسیدگی شدید یا درمان ریشه شده است، نصب می‌شود.
برای نصب روکش، دندان باید تراشیده شود تا فضا برای روکش فراهم شود.
اما پل دندانی وسیله‌ای برای جایگزینی یک یا چند دندان ازدست‌رفته است.
شامل چند روکش متصل به هم است که دندان‌های کناری را نیز در بر می‌گیرد.
دندان‌های مجاور ناحیه بی‌دندانی به‌عنوان پایه (اباتمنت) استفاده می‌شوند تا پل در جای خود ثابت شود.
برای نصب پل، معمولاً دندان‌های سالم اطراف ناحیه بی‌دندانی تراشیده می‌شوند تا از آنها به‌عنوان تکیه‌گاه استفاده شود.
درصورتی که فقط یک دندان آسیب دیده باشد، روکش دندان انتخاب مناسبی است، اما اگر یک یا چند دندان از دست رفته باشند، پل دندانی گزینه بهتری خواهد بود. البته ایمپلنت دندانی نیز می‌تواند جایگزین پل باشد و نیازی به تراشیدن دندان‌های سالم مجاور ندارد.